dinsdag, juli 31, 2007

Vakantie (6-slot): Quito - Mindo - Laguna de Cuicocha- Otovalo - Quito

Nadat we de Galapagos Eilanden achter ons hadden gelaten, vlogen we dinsdag 24 juli via Guayaquil naar Quito. In Quito stond onze (vaste) chauffeur al op ons te wachten samen met de koffer en de hoeden(doos) die we bij hem achter hadden gelaten.

Woensdag 25 juli reden we vanuit Quito naar het 20.000 hectare grote nevelwoudreservaat ‘Bosque Protector Mindo-Nambillo’, dat vlakbij Mindo ligt. Het gebied ligt op zo’n 1.300 meter hoogte in de uitlopers van de Andes en wordt bevolkt door diverse soorten vogels (zoals bijvoorbeeld kolibries en toekans) en kent een veelzijdige vegetatie (bijvoorbeeld orchideeën en bromelia’s). Hoewel wij met zon bij het nevelwoud arriveerden, werd al snel duidelijk waarom het een nevelwoud heette: binnen een paar minuten was de gehele omgeving in mist gehuld. Af en toe trok op waardoor je een mooi zicht op de omgeving had.
Vanaf de lodges in het het reservaat startten diverse hikepaden die in lengte en moeilijkheidsgraad varieerden: van easy tot slippery-suicidal. Gedurende de hele dag door werden er diverse hikes met gids georganiseerd, maar tussendoor trokken we er ook samen op uit.

Donderdag 26 juli stonden we al vroeg op om deel te kunnen nemen aan de guided birdwalk die om 06:15 uur startte. Een hele ervaring om samen met vijf mensen zo 's morgens vroeg door het nevelwoud te lopen!

Na de lunch vertrokken we naar de evenaar: Mitad del Mundo. Vlak bij elkaar staan twee monumenten die aangeven waar de evenaar loopt. Het oude monument staat op de plek waar volgens berekeningen de evenaar zich zou moeten bevinden. Een aantal jaar geleden is deze positie opnieuw heel precies bepaald met GPS en toen bleek dat de evenaar ongeveer 500 meter verderop ligt. Op deze plaats is een nieuw monument en een museum gebouwd waar ze allerlei proefjes doen die betrekking hebben op de evenaar en de plaats waarop je je ten opzichte van de evenaar bevindt. Erg leuk om mee te maken, hoewel je weet dat niet alle resultaten wetenschappelijk te verantwoorden zijn.


Vanaf het Mitad del Mundo reden we door naar het Laguna de Cuicocha, een diep azuurblauw kratermeer dat op 3000 meter hoogte ligt en ontstaan is in de oude kratermond van de vulkaan Cotacachi. Toen we aan het einde van de dag bij onze accomodatie aankwamen, bleek dat de reservering niet helemaal goed door gekomen was. Na wat gezoek en heen en weer gepraat, bleken we toch welkom. Het was een bijzondere ervaring omdat er verder helemaal geen andere gasten waren, er geen stromend warm water was, het 's nachts 14 C was en de eigenaren vloeiend Duits spraken. We waren blij toen we vrijdagochtend weer vertrokken.

Vrijdagochtend hadden we een wandeling om het kratermeer gepland omdat je al wandelend rondom dit meer een schitterend uitzicht op de omliggende vulkaantoppen (onder andere de Imbabura (4609m), Cayambe (5790m) en de Cotopaxi) zou hebben. Helaas ging zowel deze hike als een tochtje over het meer niet door omdat het erg mistig was. In plaats daarvan hebben we allerlei dorpjes in de omgeving van Otovalo bezocht die gespecilisseerd waren in een specifiek ambacht: het tapijtweversdorp, het dorp waar ze houten beelden maakten en het leerdorp. Aan het eind van de dag hebben we nog een bezoek gebracht aan het condorpark, waarna we naar Otovalo doorreden

De accomodatie in Otovalo was wederom minder goed. Ook hier geen warm stromend water en een erg kleine, kale en gehorige kamer. Gelukkig was er in het stadje zelf voldoende te beleven dus na een korte nacht vertrokken we waterdag 28 juli vroeg naar de locale veemarkt in Otovalo. De inheemse bevolking uit omliggende dorpen komt hier al voor zonsopgang bijeen om het vee te verhandelen en het is erg indrukwekkend om over deze markt te lopen. Zo kwamen we er bijvoorbeeld achter dat je een groot dik varken voor 70 dollar kunt kopen...geen geld!
Na de veemarkt reden we door naar de Indiaanse zaterdagmarkt. Otavalo is vooral bekend geworden door deze kleurrijke zaterdagmarkt waar allerlei geweven kleden, tassen, poncho's van alpacawol, panfluiten en nog veel meer te koop is. Nadat we een aantal leuke souvernirs hadden gekocht, reden we weer terug naar Quito.

In Quito namen we afscheid van onze chauffeur en genoten we van ons goede hotel met geweldige douche. 's Avonds zijn we nog even gezellig de stad in geweest en hebben we geproost op onze geweldige vakantie. Zondag 29 juli vlogen we van Quito naar Bogota, vanaf waar we weer terug naar huis (naar Aruba) vlogen. Zo waren we vijf uur later weer thuis, veel mooie ervaringen rijker. Het was een geweldige vakantie die we zeker kunnen aanraden!