AZV-perikelen
Vorige week heb ik een aantal huisartsen in onze omgeving opgebeld om te vragen of wij bij hen konden worden ingeschreven. Gelukkig was er bij een (Nederlandse) huisarts plaats en konden wij ons daar inschrijven. Via de Nederlandse werkgever van Marco zijn wij beiden keurig verzekerd, dus dachten wij verder niets nodig te hebben om ons te kunnen inschrijven. Omdat de assistente zei dat we toch een inschrijvingsnummer van de
AZV (Algemene Ziektekosten Verzekering op Aruba) nodig hadden, ben ik vorige week naar het bijkantoor van AZV gegaan. Helaas bleek het benodigde formulier daar niet beschikbaar, waardoor ik naar het hoofdkantoor moest om daar het juiste

formulier op te halen. Op het hoofdkantoor wisten ze niet precies welk formulier wij nodig hadden dus voor de zekerheid hadden zij ons alle papieren die op de huisarts betrekking hadden, meegegeven. Nadat we deze papieren ingevuld hadden, ben ik bij de huisarts langsgegaan. De huisarts ondertekende alle formulieren (waar ik bij stond), dus ik was helemaal blij met deze goede service!
Vol goede moed, reed ik daarna naar het hoofdkantoor waar ik de ingevulde en ondertekende formulieren af wilde geven. Helaas bleek dit niet de juiste procedure te zijn, want nadat ik bij de balie had geprobeerd uit te leggen dat ik al via Nederland verzekerd was en de formulieren alleen maar af wilde geven, kreeg ik een nummer in mijn hand gedrukt. Omdat het rond lunchtijd was en ik maar zeven nummers voor mij had, schoot het lekker op en was ik al een uurtje later aan de beurt...
Nadat ik aan de buurt was, heb ik in totaal een half uurtje bij de vriendelijke AZV consulente doorgebracht. Drie keer drie minuten heb ik daarvan gebruikt om onze situatie uit te leggen, de overige tijd heb ik gewacht terwijl zij ging overleggen met twee verschillende 'chefs' over 'de bijzondere positie' waarin wij zaten. Dit alles resulteerde in twee (verschillende) adviezen die er op neerkwamen dat we weer al onze papieren moeten kopieren (van brief werkgever en ziektekostenpolis tot trouwboekje) en dat we een brief moeten schrijven waarin we onze situatie uitleggen. Deze brief moet ik aan hen sturen en na de gebruikelijke controles zouden wij dan een AZV-nummer moeten kunnen krijgen...we zijn benieuwd!
Invallen (2)
Afgelopen maandag mocht ik weer in de bovenbouw invallen. Ook deze keer was het weer erg leuk.
De laatste les van de dag was expressie, ook wel knutselen genoemd. Omdat eind deze week de
Hi-winds op Aruba beginnen en omdat boten/zee/zeilen/surfen mij na aan het hart liggen, had

ik een les 'boten bouwen' voorbereid. Met behulp van karton, sate prikkers, vliegerpapier en piepschuim schaaltjes (waarop de vleeswaren hier worden verkocht) mochten de leerlingen in 1, 2 of 3-tallen een boot bouwen. Deze boot moest over de tafel kunnen 'zeilen' als je er tegen blies. Als afsluiting hielden we een wedstrijd waarbij we keken welke boot het beste over de instructietafel zeilde. Van ieder groepje mocht een kind een keer zo hard als hij/zij kon blazen (dit om te verkomen dat alle kinderen blauw aangelopen naar huis gingen). De boot die het verste kwam, had gewonnen.
De leerlingen waren ontzettend fanatiek bezig met het bouwen en het testen en ook tijdens de wedstrijd moedigden ze hun eigen schip hard aan. Omdat er twee boten gelijk eindigden, kwam er ook nog een echte finale (die ook weer gelijk eindigde). De leerlingen waren zo enthousiast dat ze zelfs een paar minuten later naar huis gingen, terwijl ze normaal gesproken de klok scherp in de gaten houden. Een geslaagde les dus, die de lat hoog heeft gelegd! Mocht ik nog een keer op maandag invallen, dan moet ik een les ontwerpen die minstens zo leuk is...een mooie uitdaging!
Verkenningstocht gasten
De afgelopen dagen hebben Hanny en Ysbrand uitgebreid Aruba

verkend. Soms met Marco en/of mij, soms alleen omdat we moesten werken. Zo hebben ze onder andere de butterfly farm, de aloe vera fabriek en Arikok bezocht en zijn ze naar Oranjestad geweest. Als ze weer terug naar Nederland vliegen, hebben ze bijna alles van Aruba gezien.
Het is erg gezellig dat ze er zijn en dat we regelmatig met elkaar kunnen lunchen, dineren en natuurlijk bijpraten!
Geslaagd!
Afgelopen woensdag hoorde ik dat mijn 'broertje' voor zijn master scheikunde geslaagd is. De afgelopen jaren heeft hij naast zijn reguliere baan in deeltijd in Tilburg gestudeerd. Heel knap dat hij nu klaar en geslaagd is!
Gasten (4)
Gisteravond zijn de ouders van Marco op Aruba aangekomen. Zij hadden onze post, wat cadeautjes voor mijn verjaardag en een heleboel kralen (die ik via internet besteld had) bij zich. Heel fijn dat zij hier zijn en dat zij al deze spullen hebben meegenomen!
Hun vliegtuig had een uur vertraging omdat het vliegtuig bij het taxien aangereden werd door een luchthaven auto. Als gevolg daarvan was de verlichting kapot, die voor vertrek gerepareerd moest worden. Het vliegtuig was niet heel vol, maar had behalve hen onder andere Wolter Kroes en zijn vrouw (wie kent hen niet? Zij zijn hier op huwelijksreis) aan boord...
Invallen
Afgelopen maandag heb ik ingevallen op de Nederlandse basisschool op Aruba,
de Schakel. Het was erg leuk om weer eens voor de klas te staan en een bovenbouw combinatiegroep les te geven!
De Schakel volgt het Nederlandse schoolsysteem en heeft zich vrijwillig onder toezicht gesteld van de Nederlandse inspectie. De school begint om 07:45 en is om 13:15 uur weer afgelopen. Tussendoor hebben de kinderen een kwartiertje lunchtijd en twee keer een kwartier buitenspeeltijd. Hiermee komen ze aan ongeveer dezelfde uren lestijd als de leerlingen in Nederland.
Jarig!!!

Hiep-hiep-hoera....vandaag ben ik jarig! Deze feestdag begon met een heerlijk uitgebreid ontbijt dat Marco gemaakt had en dat we gezellig op de porch hebben opgegeten. Het verjaardagsgevoel werd nog eens versterkt door de kaarten en de enorme hoeveelheid cadeaus die op mij stonden te wachten. Heel erg leuk om zo verwend te worden! Ook via de email heb ik veel felicitaties en e-cards ontvangen. Hartelijk bedankt daarvoor!
's Middags zouden we naar het strand gaan, maar dat ging helaas niet door omdat vlak voordat we weg wilden gaan ineens een gedeelte van de stroom (220V) uitviel. Omdat we dachten dat de stop van die groep gesprongen was (in de rest van het huis hadden we wel stroom) zijn we nieuwe stoppen gaan kopen. De koelkast stond ook op deze groep dus we wilden graag snel de stroomvoorziening weer op gang brengen. Helaas bleek het wisselen van de stoppen niet te helpen. Na anderhalf uur vielen ook de andere groepen uit en navraag bij de Elmar leverde op dat er een storing was (aan het 220V gedeelte) en dat ze daarom de gehele stroomvoorziening stop hadden gezet. Weer een uur later was de stroonvoorziening weer hersteld en sprong de koelkast weer aan. Omdat we toen niet meer naar het strand konden, gaan we morgen lekker extra lang.
's Avonds zijn we naar een van de betere visrestaurants hier op het eiland geweest:
The Flying
Fishbone. We hadden een tafeltje aan de rand en keken zo uit op de zee die net onze voeten niet raakte (links op de foto, zie je nu niet). Elke tafel had een wijnkoelerhouder met speciale haken eraan voor je schoenen dus iedereen zat met zijn voetjes in het zand. Ook het bedienend personeel liep op blote voeten. Het eten was heerlijk en zelfs het regenbuitje dat heel kort even overtrok kon ons niet deren. Na tien minuten was alles weer opgedroogd. Toen we naar huis reden zagen we dat we hiermee geluk hadden gehad, want in de omgeving van ons huis was het nog behoorlijk nat.
Al met al was het dus een geweldige verjaardag! Dat belooft wat voor het komende jaar (even afkloppen). Vorig jaar mocht ik mijn verjaardag in een Polynesische bungalow op het strand van Cook vieren. Dit jaar op een porch en op het strand op Aruba. Ik ben benieuwd op welke tropische locatie ik volgend jaar mijn verjaardag vier....
Tuinieren op Aruba
De eigenaar van ons huis had een contract met een tuinman die twee tot drie keer per maand (afhankelijk van het seizoen en de staat van de tuin) de tuin zou komen doen. Ondanks onze inspanningen en die van de makelaardij hebben we sinds we hier wonen slechts 8 uur (twee man) aan het werk gezien. Op zich kan ik de kleine dingetjes nog wel zelf doen, maar omdat de tuin zo groot is en de afvoermogelijkheden voor tuinafval zo klein hadden we toch een probleem. De bananenbomen waaiden om en moesten gesnoeid worden. Datzelfde gold voor de andere helft van de tuin waar de tuinmannen die ene keer dat ze gekomen waren niet aan toe waren gekomen. De makelaardij heeft daarom zelf een van hun klussers gestuurd die met mij de tuin kwam doen.

Het gereedschap dat ik uit Nederland had meegenomen was eigenlijk niet groot genoeg voor het werk dat je in deze tuin moet doen. Daarom had ik als pre-verjaardagcadeau (compleet met zingen) donderdagavond al van Marco een boomzaag gekregen. Hij had dit cadeau eerder gegeven omdat ik het dan vrijdag al kon gebruiken. Het was echt een super cadeau want met drie keer zagen, zaagde ik zo een hele bananenboom om. Ook allerlei andere takken die ik met mijn snoeischaar niet doorkreeg, zaagde ik gewoon door. Zoals je op de foto ziet, ben ik helemaal ingepakt en klaar om aan de slag te gaan...lekker warm bij 30+ graden maar wel praktisch omdat je alle enge beestjes (schorpioenen, muggen, enzovoorts) zo minder kans geeft om je te steken.
Na drie uur hard werken, hadden we alle oude en rotte bananenbomen verwijderd. Het gevolg is alleen wel dat het nu erg leeg is. Normaal gesproken zouden de kleine sprieten die nu nog staan binnen zes maanden uit moeten groeien tot bomen van een meter of drie. Ze hebben nu in ieder geval genoeg licht, lucht en water om te groeien. We wachten af....
Keukenafvoer
Sinds we in dit huis wonen, hebben we last van een verstopte keukenafvoer. We hebben hier al van alles aan gedaan, van doorspuiten tot septictankvriendelijke ontstoppingsmiddelen maar niets hielp. Daarom hadden we afgelopen maandag een loodgieter ingehuurd, die de hele leiding met hoge druk ging doorgespuiten. Hij contstateerde dat de afvoer helemaal niet naar de septictank leidde, maar ergens de tuin in liep en dat daar mogelijk een verstopping in zat. De oplossing hiervoor was het uitgraven van de afvoerbuis, wat ik gelukkig nog kon tegen houden.
In overleg met de loodgieter heb ik de makelaardij gebeld, die

vervolgens afgelopen woensdag iemand anders langsstuurden. Deze man heeft van buitenaf de afvoerleiding met een speciale slang van binnen helemaal schoon gemaakt. Omdat voor dit huis geen bouwtekening beschikbaar is (net zoals voor heel veel andere huizen op Aruba) is het altijd weer een verrassing waar de leidingen lopen. Daarom had hij voor de zekerheid 25 meter slang meegenomen want je weet immers nooit of de afvoer niet de knoek ingaat. Uiteindelijk hoefde hij er maar drie te gebruiken. Op basis hiervan werd een gat in het grind gegraven en voila: het einde van onze afvoerbuis was zichtbaar. Nu hebben we dus midden in onze tuin een gat waar water instaat en waar je bij tijd en wijle het afgevoerde water uit de keuken in ziet verschijnen. Geen goede oplossing dus!
De makelaardij vraagt nu verschillende offertes aan en op basis daarvan wordt de opdracht gegeven voor het omleiden/opnieuw aanleggen van de afvoer van de keuken naar de septictank. Dat betekent dus een paar meter leiding en een gat in de septictank maken, buis onder het looppad door laten lopen en klaar !? Schijnt een klusje van niets te zijn, maar tot die tijd gebruiken we zoveel mogelijk een van de andere afvoeren in huis. Omdat het huis tot voor kort alleen kort/tijdelijk bewoont werd, kon het water altijd weglopen of verdampen. Nu wij 'vast' in dit huis wonen, is dat niet meer mogelijk met de genoemde problemen tot gevolg. Omdat dit een constructiefout is, komen de kosten voor rekening van de eigenaar. Hij zal wel blij met ons zijn ....
Pestcontrole
Afgelopen woensdag was het weer tijd voor onze maandelijkse afspraak met de pestcontrole. Nadat de randen van ons gehele huis weer van een vers laagje pesticide voorzien waren, praatte ik met de verdelger nog even door over het knaagdier onder onze motorkap. Volgens hem was het een rat die zich op onze motor had geinstalleerd. Ratten komen echt overal op Aruba voor en hebben niets te maken met hoe schoon je bent. Door het klimaat, de flora en fauna van Aruba kunnen ze zich goed handhaven. Toch is het niet echt een prettig idee om deze beesten in je tuin te hebben.
Van de verdelger kreeg ik daarom wat rattenvergif dat ik strategisch op de hoeken van ons huis moest neerleggen. Ratten lopen namelijk niet door het open veld, maar langs randen en punten van gebouwen. Daarom moet je op die plekken het vergif neerleggen. Bij het neerleggen van het vergif moet je vervolgens goed opletten dat je het niet aanraakt omdat het dan naar 'mens' ruikt en het niet opgegeten wordt.
Blijkbaar had ik dat goed gedaan want na twee dagen waren alle vier de stukjes vergif opgegeten. Als een rat dit op heeft gegeten, krijgt hij dorst en gaat hij op zoek naar water. Als hij dan water drinkt en dat water komt in zijn maag in contact met het gif, dan onploft hij als het ware van binnen. Minder prettig voor hem, maar wel effectief en het spaart hopelijk de kabels van de auto. Morgen leg ik weer een paar nieuwe stukjes vergif neer om er zeker van te zijn dat ze niet meer in onze tuin en onder onze motorkap zitten.
Auto gerepareerd en andere auto kaduuk
Woensdag aan het eind van de middag werden we gebeld dat onze auto klaar was en dat we hem op konden halen. Het bleek dat de benzine-injectoren door de slechte benzine op Aruba verstopt waren, waardoor het electronische systeem de melding gaf en hij uiteindelijk ook niet meer startte. Nadat ze in de garage het systeem hadden uitgelezen en het lichtje weer uit hadden gezet, konden we tank met fuel injector cleaner vullen en hierop tanken. In de komende vier dagen moet de motor dan weer steeds soepeler gaan lopen. Hoewel deze flesjes ook niet erg goed zijn, is het toch nog altijd beter dan zonder dit spul te rijden. Geadviseerd wordt dan ook om elke maand zo'n flesje aan je benzine toe te voegen en om je tank niet helemaal leeg te rijden, maar altijd voor een kwart gevuld te laten zijn. Dit omdat de troep die in de benzine zit dan in je tank blijft zitten en niet met de benzine mee door je hele benzinesysteem getransporteerd wordt.
Gelukkig bleek het knaagdier (nog) geen bedrading doorgeknaagd te hebben, maar we houden dit zeker in de gaten.
Vier en half uur nadat we de Skoda opgehaald hadden en we ons gelukkig prezen met twee werkende auto's, ging de Suzuki stuk. Nadat ik van het volleyballen terugkwam en de deur aan de bestuurderskant wilde openen, brak het handvat af. Niets ernstigs dus, maar wel heel lastig omdat je nu vanaf de bijrijderskant van binnenuit de deur aan de bestuurderskant moet openen. Op naar de garage dus maar weer!
Auto kaduuk (2)

Vanmorgen zou ik de auto -voorzichtig- naar de garage rijden, waar hij gerepareerd zou worden. Helaas ben ik niet zo ver gekomen omdat hij niet meer startte. Een flinke tegenslag, vooral ook omdat hij nu naar de garage gesleept moest worden. Om kwart over negen stond de towing car van de garage voor de deur en werd onze auto naar de garage gesleept. Nu maar afwachten wat er aan de hand is en of ze het kunnen maken....
Behalve het eerder veronderstelde benzineprobleem is het ook goed mogelijk dat een beest de bedrading heeft doorgeknaagd, gezien de rommel die we in de motorkap aantroffen. Mochten er Skoda-onderdelen nodig zijn, dan moeten we er zelf voor zorgen dat die vanuit Nederland wordt aangeleverd omdat die hier niet voorradig zijn of heel duur zijn als ze door de garage worden aangeleverd. In afwachting van de onderdelen moet de auto dan weer naar huis gesleept worden omdat er bij de garage geen ruimte is om onze auto enige tijd te laten staan. Na aankomst van de onderdelen zou hij dan weer naar de garage gesleept moeten worden...laten we dus hopen dat het iets kleins is dat gemakkelijk met onderdelen die op Aruba aanwezig zijn, kan worden verholpen. Wordt vervolgd!
Trouwdag!
Afgelopen zondag waren wij een jaar getrouwd! We heben er een echte feestdag van gemaakt en begonnen dan ook met een uitgebreid champagne onbijt en het uitpakken van de cadeautjes die

we als verassing voor elkaar gekocht hadden. 's Middags hebben we taart gegeten en s'avonds zijn we uit eten gegaan bij
Marandi. Hier zaten we op een lekker rustig plekje, in de palapahut met uitzicht op de ondergaande zon en de voetjes in het zand. Zowel het eten als de ambiance waren prima, dus perfect voor deze dag (op de foto zie je loversdessert voor twee met als verrassing een ijsfontein). Iedereen die aan ons gedacht heeft (de e-cards, gewone kaart en telefoontjes): hartelijk bedankt!
Curacao (2)

Afgelopen vrijdag had Marco een overleg op Curacao en ik mocht weer mee! Het vliegtuig zou om 10:00 uur vertrekken, maar dat werd 12:00 uur omdat hij vertraging had. Op het vliegveld zeiden ze dat het vliegtuig 's morgens te laat uit Bonaire was vertrokken en deze vertraging niet meer goed kon maken. Omdat deze lijndienst dagelijks meerdere keren heen en weer vliegt tussen Bonaire, Curacao en Aruba is de hele dienst ontregeld als hij ergens op de dag een vertraging oploopt. Van een collega van Marco die van Bonaire naar Curacao was gevlogen hoorden we dat ze op het vliegveld van Bonaire hadden gezegd dat het vliegtuig te laat uit Aruba was

vertrokken.... De vliegtuigjes die voor deze lijndienst gebruikt worden zijn klein. Er kunnen 50 passagiers in en ik kan net rechtop staan in het gangpad. Omdat het wat wisselvallig weer was, hebben we gedurende deze 20 minuten durende vlucht aardig wat last gehad van turbulentie. Bij aankomst op Curacao bleek het daar net heel hard geregend te hebben. Hierna ging de zon weer schijnen, maar was de lucht nog erg vochtig.
Rond een uur of een waren we in ons hotel. Omdat onze kamer nog niet schoon was, zijn we

Willemstad in gelopen. Hoewel we hier een aantal weken geleden ook een paar uurtjes rond hadden gelopen waren we hier nog niet uitgekeken. Overal op Curacao, maar in het bijzonder in Willemstad tref je een soort van Oud-Hollandse gekleurde landhuizen aan die soms erg goed onderhouden zijn, maar soms ook totaal verpauperd zijn.
's Avonds hebben we met zijn allen heerlijk gedineerd aan een restaurant bij het water. Als
afsluiting liepen we nog even over de Pondjesbrug, die 's avonds verlicht is. Zowel bij het restaurant, als bij de parkeerplaats en bij een concert dat op het Brion Plein was georganiseerd, viel het ons op dat er volop bewaking aanwezig was. Ook hebben we veel huizen met hoge hekken en bewaking gezien (net zoals bij ons hotel). Jammer dat dit nodig blijkt te zijn.

Zaterdag zijn we met zijn allen naar Westpunt gereden, waar we geluncht hebben. Op weg hiernaar toe hebben we een aantal 'waterholes' bezocht. Dit zijn grotten waar het water met een enorme kracht binnen loopt en die je soms van binnen en soms van buitenaf kunt bekijken.
Onderweg zagen we veel mooie baaitjes waar je goed kunt zwemmen en zonnen en waar je vanaf de rotsen de zee in kan duiken. Het restaurant lag ook bovenop zo'n rots en diverse mensen zijn vanaf de rand in de zee

een meter of zeven lager gesprongen.
Omdat we zondag een jaar getrouwd zouden zijn en we dit op Aruba wilden vieren, vlogen we aan het begin van de avond weer terug naar Aruba. Na een relaxte vlucht waren we binnen 20 minuten weer op Aruba terug.
iTunes U
'iTunes U: The campus that never sleeps.' Apple heeft een podcast dienst voor universiteiten geïntroduceerd waarmee zij onderwijsinhoud kunnen verspreiden. Voorbeelden hiervan zijn lezingen, filmpjes en gesprekken. Apple beschrijft de dienst als de "krachtigste manier van beheer van een brede waaier aan audio- en video-inhoud die snel en gemakkelijk ter beschikking aan studenten, faculteiten en personeel gesteld kunnen worden." iTunes U is gebaseerd op dezelfde technologie als de iTunes Music Store. U-gebruikers kunnen materiaal (ongeacht computer en plaats) downloaden en gemakkelijk overbrengen naar hun iPod voor het op locatie luisteren of bekijken.
Afgelopen donderdag heb ik deze store eens goed bekeken. Op dit moment zijn al een aardig aantal (Amerikaanse) universitieten betrokken, bijvoorbeeld UC Berkely, Stanford, MIT en Otis College of Art en Design. In de bibliotheek tref je allerei lectures (meestal in de vorm van podcasts) aan over onderwerpen die op deze universiteiten worden aangeboden. Daarnaast tref je allerlei verhalen (bijvoorbeeld Sleeping Beauty of sprookjes van de gebroeders Grimm) aan die op leerjaar gesorteerd worden aangeboden. Ik heb al een paar lectures gedownload en beluisterd, maar het is soms erg lastig om tijdens de gehele podcast (van meer dan een uur) geboeid te blijven door de inhoud. Mogelijk komt dit door de wijze waarop het aangeboden wordt en mijn 'leerstijl'. Ik hoop daarom dat er binnenkort meer filmpjes beschikbaar komen want het initiatief biedt interessante mogelijkheden.
Internetverbinding
De afgelopen weken viel onze internetverbinding af en toe uit. Omdat dat erg lastig was en we maandag helemaal geen verbinding meer hadden, heb ik de helpdesk van onze provider gebeld. Nadat mijn klacht genoteerd was werd in na twee uur opgebeld door iemand die er verstand van had en onze verbinding weer tot leven kon brengen. Omdat dit een tijdelijke oplossing was, adviseerden zij mij om onze modem even langs te brengen zodat zij in tien minuten de upgrade konden installeren. Woensdag ging ik met mijn modem langs het kantoor en na een half uur was mijn modem weer klaar voor gebruik. Thuisgekomen bleek de upgrade niet zo goed gelukt te zijn want nu hadden we helemaal geen verbinding meer. 's Avonds heb ik nog de helpdesk geprobeerd te bellen, maar daar kreeg ik helaas geen gehoor. Omdat ik donderdag een deadline had en geen verbinding had, belde ik donderdag -een beetje gestresst inmiddels- weer de helpdesk. Na twee uur -net toen ik ze zelf weer bellen- werd ik teruggebeld door iemand van de helpdesk. Volgens deze persoon had ik de instelling op mijn pc veranderd wardoor mijn modem niet meer werkt. Nadat ik deze meneer vriendelijk had uitgelegd dat mij dat erg sterk leek omdat mijn modem geupgrade was en ik niets aan de instellingen op mijn pc veranderd had, moest ik mijn moden resetten. Dit duurde even, maar na een half uur zwoegen was onze modem weer aan de praat en kon ik mijn deadline halen. Sinds die tijd hebben we weer een goede internetverbinding, maar ik denk een volgende keer wel goed na voordat ik mijn modem weer laat upgraden.
Hollandse nieuwe!

Het is weer zover: de Hollandse Nieuwe is er weer! Niet alleen in Nederland kun je oliebollen en nieuwe haring kopen, maar ook op Aruba. In de twee grootste supermarkten en in een paar (Nederlands georienteerde) restaurants is de Hollandse Nieuwe
weer volop verkrijgbaar. In de Amigoe van deze week stonden er twee grote advertenties en berichten over dit heugelijk feit.
Begroting en begrotingsevenwicht Aruba

Afgelopen maandag en dinsdag is de begroting voor 2007 in de Staten behandeld en goedgekeurd. De Directie Financien is hier de afgelopen maanden druk mee bezig geweest en het is dan ook goed om te zien dat de begroting goedgekeurd is. In de
Amigoe van 6 juni kun je hier meer over lezen.
Inmiddels in de directie Financien al weer enige tijd bezig met de begroting van 2008. Het streven is om deze begroting voor het eind van het jaar goedgekeurd te krijgen.
Niet alleen het opstellen van de begroting en de behandeling daarvan houdt de gemoederen op

Aruba bezig, ook het begrotingsevenwicht. Vanwege allerlei berichtgeving in de Amigoe van de afgelopen weken over geld dat Aruba (in het kader van het 'protocol van afspraken over de samenwerking tussen Aruba en Nederland vanaf het jaar 2000') zou mislopen doordat het afgesproken begrotingsevenwicht niet behaald was en dat het ministerie onder curatele van Nederland stond (drie maal raden wat en wie daarmee bedoeld wordt), heeft de minister van Financien heeft een brief naar de krant gestuurd. Deze brief tref je
hier aan. Deze brief geeft een goed inzicht in de stand van zaken.
Auto kaduuk
Afgelopen maandag gaf onze auto opeens de melding dat er een storing in de motorelectronica of het uitlaatsysteem zat. Voor zover we nu hebben kunnen nagaan worden de problemen waarschijnlijk veroorzaakt door de slechte benzine die op Aruba verkocht wordt. Er is een type benzine beschikbaar en die schijnt van zo'n slechte kwaliteit te zijn dat je je tank niet helemaal leeg moet rijden, maar eigenlijk altijd voor een kwart gevuld moet zijn. Of dat waar is, weet ik niet maar morgen weten we waarschijnlijk meer als de auto naar de garage is geweest.
De afgelopen week zijn we dus op zoek geweest naar een monteur die onze auto kon repareren, wat nog niet mee viel. Op Aruba is er geen Skoda-dealer en 1 garage die (in het verleden) een licentie voor VolksWagen heeft (gehad). Omdat er veel oude auto's op Aruba rondrijden die weinig motorelectronica hebben, is het nog maar de vraag of de monteurs in die garage een storing in het systeem kunnen behandelen. Via de Vertegenwoordiging hebben we nu een betrouwbare monteur gevonden die recent in Nederland soortgelijke auto's gerepareerd heeft. Hopelijk kan hij ook onze Skoda weer op weg helpen!
Weekend

Afgelopen weekend hebben we onze speurtocht naar nieuwe restaurants verder voortgezet. Zaterdagavond kwamen we uit bij
Pinchos dat op een pier ligt. Door de ligging van het restaurant ben je na een diner helemaal uitgewapperd. Een bijkomend gevolg hiervan is dat het lekker koel aanvoelt en dat je mooi uitzicht hebt. Na het eten zijn we naar de highrise gereden en hebben we in de Sports bar van het Marriot nog wat gedronken. Dit is een echte Amerikaanse sportbar compleet met televisies en schel licht waar je met je vrienden en familie wat kunt eten en drinken. Omdat de dochter van een collega van Marco hier stageloopt, wilden we het wel eens zien.
Zondag heeft Marco twee duiken gemaakt. De eerste duik was bij een vliegtuig dat hier vlak voor de kust is afgezonken. De tweede duik hebben ze vlakbij Arachi gemaakt, waar wij -dichter bij de kust- ook wel eens snorkelen. Hij heeft veel mooie en kleurige vissen (onder andere een schildpad, parrot fish en grouper) en koraal (hard en zacht) gezien en vond het dan ook echt de moeite waard.
Het weekend hebben we natuurlijk weer heerlijk afgesloten met een uurtje op het strand. Het was al weer drie weken geleden dat we naar het strand waren geweest dus het werd wel weer eens tijd....
Volleybal: indoorwedstrijden (4)
Afgelopen woensdag en vrijdag speelde ik samen met mijn team weer een wedstrijd tegen twee andere ploegen uit onze poule. Na onze goede (maar verloren) wedstrijd van afgelopen zondag lukte er woensdag helemaal niets. Deze wedstrijd hebben we dan ook helaas verloren. Afgelopen vrijdag ging het gelukkig een stuk beter, met als gevolg dat we deze wedstrijd ook weer gewoon gewonnen hebben. Waarschijnlijk hebben we net iets te veel wedstrijden in te weinig tijd gespeeld (vier wedstrijden binnen twee weken naast de reguliere trainingen). We moeten nu nog een wedstrijd spelen en dan is de competitie weer afgelopen.
Omdat het volleybal op Aruba veel kleinschaliger is dan is in Nederland, zie je elke keer dezelfde paar mensen die scheidsrechter zijn of tellen. Het is erg fijn dat zij hier zoveel tijd en moeite insteken, want daardoor kunnen wij blijven spelen. Het is alleen erg jammer dat zij allerlei kleine regels die betrekking hebben op het volleybalspel (denken te) kennen en deze met verve handhaven. Omdat ik het merendeel van deze regels niet ken (omdat we die Nederland helemaal niet gebruiken)gaat er gaan wedstrijd voorbij zonder dat ik -geheel onbewust- een regel overtreedt. Als enige Macamba in de competitie val ik sowieso al op, maar ook mijn onbekendheid met de regels ben ik bij de scheidsrechters beroemd (of berucht?). Afgelopen woensdag overtrad ik weer eens een regel die ik niet kende: ik nam mijn fles met water mee nadat de set geeindigd was en wij van speelhelft wisselden. Hoewel we langs de bank liepen waar mijn fles opstond, scheen ik hem niet te mogen meenemen. Dat moesten mijn teamgenoten doen die 'niet aan het spel deelnamen' of ik moest zelf teruglopen nadat we gewisseld waren. Als gevolg van deze overtreding kreeg ik een gele kaart en moest de aanvoerdster zich bij de scheidsrechter melden. Bij aanvang van de wedstrijd had deze scheidrechter zich al bemoeid met de lengte van onze sokken (die moeten de enkel bedenken, dat wil zeggen boven het bot van je enkel uitkomen), dus we hadden al een idee van hoe de vlag er bij hing. Desondanks hadden we dit niet verwacht. Gelukkig heeft deze gele kaart geen gevolg voor ons team of mijn deelname en verbazen mijn teamgenoten zich samen met mij over de handhaving van de regels. Het maakt dus niets uit, maar het is wel lastig vooral ook omdat niemand mij nog deze uitgebreide versie het wedstrijdregelement heeft kunnen aanleveren. Niet dat ik denk dat ik op grond daarvan met de scheidsrechters zou kunnen praten, laat staan discussieren maar het is wel relaxter spelen als je precies weet wat wel en niet mag....