Van Sint Maarten via Curacao naar Aruba
Maandagochtend vlogen we van Sint Maarten via Curacao naar Aruba. Bij vertrek moesten we een luchthaventax betalen die van je bestemming afhing. Omdat wij eerst naar Curacao vlogen dachten wij in het goedkope tarief te vallen, maar dat scheen niet zo te werken. Het bleek dat bij de berekening van de tax je eindbestemming werd meegenomen en het feit dat wij overstapten op Curacao en daar ook weer luchthavenbelasting moesten betalen, deed hier niets aan af. Normaal gesproken is de luchthaventax in de prijs van het ticket (bijvoorbeeld van de KLM) verwerkt, maar omdat de luchtvaartmaatschappij waar wij mee vlogen (Dutch Antilles Express) in het verleden (samen met een paar Zuid- Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen) niet altijd netjes hun luchthaventax aan de autoriteiten op Aruba en Sint Maarten heeft afgedragen, moet je het nu zelf bij vertrek betalen.
Bij aankomst op de luchthaven van Curacao kregen we opeens het goede idee om voor de zekerheid toch maar even bij de bagageband te kijken, ondanks het feit dat onze koffers doorgelabeld waren. Tot onze grote verbazing kwam daar twee minuten later onze koffer voorbij. We hebben nog even gewacht of ook onze andere tas voorbij kwam, maar die was blijkbaar (hoopten wij) wel op de goede bagagekar geladen. Gelukkig konden wij onze koffer bij iemand van de luchthaven achterlaten die er voor zou zorgen dat ook onze koffer op de goede bagagekar terecht zou komen.
Vanaf de luchthaven hebben we een taxi naar Ortabanda genomen. Dit is een gezellige wijk die tegen Punta aanligt en waar je leuk aan het water kunt eten. Punta is vooral bekend om zijn 'Oud-Hollandse' gekleurde huizen die je op elke promotiefolder van Curacao aantreft. Als goed toerist zijn we hier natuurlijk ook naar toegegaan. In Otrabanda heeft meneer Geldt Dekker (die op Curacao momenteel een 'beetje' onder vuur ligt vanwege zijn uitspraken) Kura Holanda gebouwd. Het is een indrukwekkend project dat door de UN als National Heritage is aangemerkt.
Tussen Otrabanda en Punta ligt een voetgangersbrug die bijna in zijn geheel verplaatst kan worden als er (grote) zeeschepen door het kanaal varen. Wanneer de brug 'weggevaren' is en niet voor de oversteek gebruikt kan worden dan varen er twee veerboten. Vanaf de terrassen aan het water heb je hier goed zicht op.
Van Aruba naar Curacao vlieg je met een klein vliegtuig. Omdat de hele vlucht slecht 20 minuten duurt, vlieg je ook niet zo hoog. Daardoor en omdat je een rondje boven Aruba maakt, heb je vanuit het vliegtuig een mooi zicht op Aruba.
Op Aruba aangekomen, moesten we door de douane. Normaal gesproken kun je met een goed ingevuld formulier en je Nederlandse paspoort na de ontvangst van een aantal stempels zo doorlopen. Omdat Marco ingevuld had dat hij hier voor werk was (wat natuurlijk ook zo is), besteedde de douane ambtenaar bijzondere aandacht aan hem. Dit betekende dat hij meer dan 10 minuten bij de balie heeft gestaan omdat er allerlei dingen moesten worden nagevraagd. Gelukkig had Marco alle kopieen van onze officiele documenten bij zich dus kon hij bewijzen waarom hij op het eiland was en waarom hij hier mocht wonen en werken. Daarnaast kon de douanebeamte in het systeem van de Dimas kijken (dienst voor aanvraag van verblijfsvergunning) waardoor hij het geheel nog eens kon checken. Uiteindelijk bleek alles gewoon te kloppen en mocht hij doorlopen, maar het is wel lastig dat wanneer je je formulier naar waarheid invult je elke keer deze procedure moet doorlopen.
Omdat op Curacao alle bagage met de hand wordt afgehandeld en onze bagage vier en half uur in de opslag had gestaan, vonden we het toch wel spannend of we onze bagage weer op Aruba terug zouden zien. Gelukkig was dit het geval en na de controle van onze bagage door de hashhond en de scanner konden we weer naar huis...home sweet home!
Bij aankomst op de luchthaven van Curacao kregen we opeens het goede idee om voor de zekerheid toch maar even bij de bagageband te kijken, ondanks het feit dat onze koffers doorgelabeld waren. Tot onze grote verbazing kwam daar twee minuten later onze koffer voorbij. We hebben nog even gewacht of ook onze andere tas voorbij kwam, maar die was blijkbaar (hoopten wij) wel op de goede bagagekar geladen. Gelukkig konden wij onze koffer bij iemand van de luchthaven achterlaten die er voor zou zorgen dat ook onze koffer op de goede bagagekar terecht zou komen.
Vanaf de luchthaven hebben we een taxi naar Ortabanda genomen. Dit is een gezellige wijk die tegen Punta aanligt en waar je leuk aan het water kunt eten. Punta is vooral bekend om zijn 'Oud-Hollandse' gekleurde huizen die je op elke promotiefolder van Curacao aantreft. Als goed toerist zijn we hier natuurlijk ook naar toegegaan. In Otrabanda heeft meneer Geldt Dekker (die op Curacao momenteel een 'beetje' onder vuur ligt vanwege zijn uitspraken) Kura Holanda gebouwd. Het is een indrukwekkend project dat door de UN als National Heritage is aangemerkt.
Tussen Otrabanda en Punta ligt een voetgangersbrug die bijna in zijn geheel verplaatst kan worden als er (grote) zeeschepen door het kanaal varen. Wanneer de brug 'weggevaren' is en niet voor de oversteek gebruikt kan worden dan varen er twee veerboten. Vanaf de terrassen aan het water heb je hier goed zicht op.
Van Aruba naar Curacao vlieg je met een klein vliegtuig. Omdat de hele vlucht slecht 20 minuten duurt, vlieg je ook niet zo hoog. Daardoor en omdat je een rondje boven Aruba maakt, heb je vanuit het vliegtuig een mooi zicht op Aruba.
Op Aruba aangekomen, moesten we door de douane. Normaal gesproken kun je met een goed ingevuld formulier en je Nederlandse paspoort na de ontvangst van een aantal stempels zo doorlopen. Omdat Marco ingevuld had dat hij hier voor werk was (wat natuurlijk ook zo is), besteedde de douane ambtenaar bijzondere aandacht aan hem. Dit betekende dat hij meer dan 10 minuten bij de balie heeft gestaan omdat er allerlei dingen moesten worden nagevraagd. Gelukkig had Marco alle kopieen van onze officiele documenten bij zich dus kon hij bewijzen waarom hij op het eiland was en waarom hij hier mocht wonen en werken. Daarnaast kon de douanebeamte in het systeem van de Dimas kijken (dienst voor aanvraag van verblijfsvergunning) waardoor hij het geheel nog eens kon checken. Uiteindelijk bleek alles gewoon te kloppen en mocht hij doorlopen, maar het is wel lastig dat wanneer je je formulier naar waarheid invult je elke keer deze procedure moet doorlopen.
Omdat op Curacao alle bagage met de hand wordt afgehandeld en onze bagage vier en half uur in de opslag had gestaan, vonden we het toch wel spannend of we onze bagage weer op Aruba terug zouden zien. Gelukkig was dit het geval en na de controle van onze bagage door de hashhond en de scanner konden we weer naar huis...home sweet home!
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home