dinsdag, mei 01, 2007

Koninginnedag op Aruba: surfen!

Ook op Aruba wordt Koninginnedag uitgebreid gevierd. Net als in Nederland zie je op Aruba ook overal wapperende vlaggen bij huizen, scholen en winkels. Veel van de activiteiten die op koninginnedag plaatsvinden, worden door scholen of op de parkeerterreinen van winkelcentra georganiseerd.

Omdat wij niet zoveel zin hadden in deze activiteiten, hebben we een surfles geboekt. Van 11 tot 12 kregen we surfles en van 12 tot 2 mochten we zelf aan de slag. De surfscholen zitten allemaal geconcentreerd rond een stuk strand waarbij de bodem heel langzaam afloopt. Hierdoor kan je tot een aardig stuk uit de kust nog steeds staan, wat perfect is voor beginnende surfers.
Het was erg leuk om te leren surfen. Hoewel surfen aardig verschilt van zeilen, zijn er toch ook wel overeenkomsten. Doordat wij al konden zeilen was het iets makkelijker om te leren surfen omdat we net iets meer begrepen van windrichting en druk in het zeil. Desondanks konden we na een uurtje les eigenlijk niet heel veel meer dan onze plank besturen (door middel van het draaien van je mast) en een klein stukje surfen (zeil in de wind houden). Voordat de surfinstructeur weer terug aan wal ging, legde hij nog even uit hoe je moest keren. Helaas was er geen tijd meer om dat met hem te oefenen, dus dat hebben we toen later maar zelf gedaan.

Na een paar keer proberen, ging het steeds beter. De wind trok verder aan en omdat we er steeds meer gevoel voor kregen, gingen (en durfden) we steeds harder op en neer te surfen. Door de harde aflandige wind was het soms wel lastig om terug op het strand te komen. Diverse (ervaren) surfers moesten het laatste stuk teruglopen (door het water met je plank aan je arm) en voor iemand anders moest de boot er zelfs aan te pas komen.

Doordat wij met een grote plank (zgn. deur) en een klein zeiltje (want beginners) surften, konden we niet scherp aan de wind surfen en verleierden we veel. Het gevolg hiervan was dat je snel richting zee dreef als je niet uitkeek. En dat was iets dat ik in mijn enthousiasme niet voldoende gedaan had...
Vlak voordat ik wilde stoppen en aan mijn laatste run begon, waaide het erg hard. De wind was zo goed dat allerlei wedstrijdsurfers hard heen en weer aan het surfen waren (zelfs iemand die met de wereldtop meedoet). Omdat ik op een gegeven ogenblik tussen hen in kwam, lastig terug kon surfen en bang was zo langzamerhand bij Venezuela aan te komen, ben ik maar terug gaan zwemmen (met mijn plank achter mij aan). Gelukkig konden de wedstrijdsurfers mij naar een rif verwijzen dat ik al zwemmend en surfend kon bereiken. Hier kon ik weer staan en gelukkig werd ik door iemand van een andere surfschool opgemerkt toen ik ietsje uit de kust op het rif stond. Ecologisch natuurlijk volstrekt niet verantwoord om op een rif te gaan staan, maar soms moet je iets...nadat het bootje bij het rif was aangekomen en mijn surfplank was ingeladen, vaarden we terug naar de kant en werd ik netjes voor mijn eigen surfschool afgezet waar niemand mij nog had gemist...

Het surfen was dus erg leuk en we gaan het zeker nog een keer doen. Alleen wil ik dan wel van te voren leren hoe ik snel kan draaien (nu kan ik alleen nog maar langzaam, anderen springen nog gewoon van hun plank af en draaien in het water hun board en zeil om....) en scherp aan de wind kan zeilen zodat ik de terugreis zelf kan maken....!

posted by Mirjam Brand @ 3:34 p.m.