dinsdag, mei 13, 2008

Komen en gaan

Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. En de tijd van gaan, is bijna gekomen! Voor ons betekent dat dat er helaas bijna een eind komt aan ons geweldige verblijf op Aruba.

Het afgelopen weekend hebben we het merendeel van onze spullen ingepakt. Gisteren werd de container gebracht en hoewel het goed was gepland, was dat weer een hele ervaring.....
Omdat we zo weinig spullen te verhuizen hebben, hadden we de kleinste container besteld. Blijkbaar is er in dat proces iets niet helemaal goed gegaan, want afgelopen vrijdag hoorden we dat we in plaats van een 12-voet een 30-voet container geleverd kregen....De verhuizers vroegen zich vertwijfeld af hoe ze dit vastgezet kregen en raadden ons aan om lekker ruim in te pakken. Toen de container gisteren geplaatst werd begrepen we hun vertwijfeling....de container was echt gigantisch! Ook de plaatsing van de container was een probleem. Hij staat nu erg ongelukkig voor ons huis geparkeerd en omdat hij een aardig stuk op de rotonde bij ons uitsteekt, het 's avonds niet al te goed verlicht is en sommige mensen aardig doorscheuren bestaat de mogelijkheid dat de container geramd wordt....hopelijk is hij zo groot en opvallend dat duidelijk is dat je er niet doorheen kan maar er omheen moet.....

Vanmorgen was het tijd voor deel 2: het inpakken van de 'odd-sized things' door de verhuizers en het inladen van de container. Omdat we zelf al veel voorwerk hadden gedaan, viel het werk voor de verhuizers mee. Toch waren er nog een paar aardige uitdagingen voor hen, vooral omdat hier op Aruba alleen reguliere dozen bestaan (in vier maten: boekendozen, reguliere, grote en hangkastdozen). Fietsdozen en schilderijdozen zijn hier niet verkrijgbaar dus dat leidde ertoe dat ze zelf creatief aan de slag moesten met rollen karton (die overigens allemaal uit Nl afkomstig zijn)...het resultaat van een fiets zie je op de foto hiernaast. Het ziet er goed ingepakt uit, dus we zijn benieuwd hoe het in NL uit de container komt.

Gelukkig bleken de verhuizers ook over goede reflexen te beschikken...bij het van de trap af sjouwen van de fietsen, stootte een van de verhuizers tegen een groot pak dat onderaan de trap stond. Dit pak stootte een aantal andere dingen om, waaronder een nog niet ingepakte, grote glazen vaas...gelukkig kon hij met zijn knie het grote pak opvangen, daarna met zijn voet de val van de vaas breken (net voordat die kapot op de grond viel) en ondertussen op een been en met een fiets in zijn hand nog blijven staan....een hele prestatie!

Het verdere inpakken verliep gelukkig zonder problemen. De dozen werden in de container geladen en de auto werd er in gereden. Ondertussen werd de douane gebeld, die met een (drugs)hond de container zouden komen inspecteren en de container voor transport zouden komen verzegelen.

Omdat er rond half 12 naar de douane gebeld werd, waren we bang dat het voor de lunch niet meer zou lukken. Gelukkig was de enige beschikbare dounanier ons terwille en onderbrak hij de inspectie van een Colombiaans vrachtschip in de haven van Bacadera af om onze container te komen inspecteren. Waar we eerder vandaag al geluk hadden gehad omdat de hond niet de dozen in huis hoefde te inspecteren (want anders heb je al die hondenschilfers in huis en als je hier allergisch voor bent is dat niet prettig), bleek de hond nu ineens helemaal niet meer nodig te zijn. Het was niet helemaal duidelijk waar de hond was of waarom inspectie nu ineens niet meer nodig was. Ondertussen had de container al de hele morgen wagenwijd opengestaan (zonder toezicht) en hadden zowel onze buren als wij met gemak een voorraad coke waarmee heel Nl een hele week stoned had kunnen zijn in de container kunnen laden. Hopelijk is dat niet gebeurd, want alle containers worden in in NL uitgebreid gescand dus als er iets inziet wat 'niet hoort', dan wordt dat zeker ontdekt! Wij hebben ons in in ieder geval keurig aan de regels gehouden, dus hopelijk werpt dat zijn vruchten af.

Het sluiten van de container was nog even lastig, omdat een van de sloten niet goed werkte, maar na een paar bijlslagen en een karatetrap, zat hij toch echt goed dicht en kon de verzegeling worden aangebracht. Om 12:30 waren we dus helemaal ingepakt en klaar...een goed gevoel!
De komende dagen worden de papieren in orde gemaakt door de verhuizer , waarna de douane nog een paar dagen nodig heeft. Dan kan de container voor ons huis worden weggehaald en op transport worden gesteld. Hoewel alles vandaag erg goed en vlot verlopen is, hebben we het zekere voor het onzekere genomen en een week uitgetrokken voor dit proces. Op dit moment staan de containers van drie andere expats echter als drie weken in de haven op transport te wachten...het schip waarop hun containers zouden worden meegenomen, doet de haven van Aruba niet aan of is vol wanneer hij weggaat. Dus zelfs al heb je al het papierwerk op tijd geregeld en dan kunnen er nog problemen zijn met het schip....
Als alles goed is, zien we onze spullen over een week of vijf weer veilig en ongeschonden terug in Nl....we zijn benieuwd en wachten rustig af!

posted by Mirjam Brand @ 3:57 p.m.