Zomertijd
Afgelopen nacht is in Nederland de
zomertijd weer ingegaan. Om twee uur vannacht is de klok een uur vooruit gezet. In Amerika was dat al een of twee weken geleden gedaan dus nu is het tijdsverschil tussen Amerika en Europa ook weer 'normaal'.
Aruba doet niet echter mee aan de zomertijd. Omdat we zo dicht bij de evenaar zitten (+/- 12 graden NB) is het verschil in daglengte in de zomer en winter minimaal. Hierdoor (en omdat het hier altijd zomer is ;-) ) is het niet nodig om een zomer of wintertijd te hanteren. Dat betekent dat het tijdsverschil tussen Aruba en NL nu weer 6 uur bedraagt...dus op Aruba is het vanaf heden weer 6 uur vroeger!
Beestenboel
Op Aruba sta je een stuk dichter bij de natuur dan in Nederland. Omdat je vaak buiten bent en omdat de dierpopulatie hier aardig verschilt van de populatie in Nederland, kan ik mij na anderhalf jaar nog dagelijks verbazen over de dieren die ik hier 'in het wild' tegenkomt. Het is natuurlijk geen safari in Afrika, maar het is leuk genoeg.
Om (en heel soms in) ons huis hebben we veel verschillende soorten lizzard-achtigen. Van de pega-pega en de mini-lizzards (in de kleuren, groen, bruin, blauw en de doorzichtige soort) tot de grotere jongens van zeker een meter lang, je komt ze allemaal bij tijd en wijle in onze tuin tegen. De een is schichtiger dan de ander dus het is elke keer weer een uitdaging om de lizzards van dichtbij te bekijken zonder dat ze weglopen...helaas winnen de lizzards vaker dan ik.
Verder hebben we -naast de diverse bugjes, zoals schorpioenen, beetles, mieren en muggen) in onze tuin een aantal wilde parkieten (die zo lekker felgroen met geel zijn) en verschillende andere vogels die ik nog niet zo goed kan onderscheiden. Een echte beestenboel dus! Maar zolang ze allemaal buiten blijven zitten, is er niets aan de hand...
Van de week kwam er echter iets anders langs ons huis lopen...alle buurhonden sloegen aan en ik hoorde een soort hoefgetrappel in de straat. Toen ik ging kijken, bleken er twee ezels doorgemoederd door de straat te kuieren. Erg gezellig en weer eens wat anders dan de reguliere buurtkippen, -honden en -katten! Een van de twee had een soort halster om dus mogelijk dat hij ergens vandaan komt. Een paar minuten later zag ik een paar buurjongens (op blote voeten) met een touw achter de ezels aanlopen, maar volgens mij waren de ezels niet van hen en probeerden ze de de ezels vooral 'voor de sport' te vangen.
Naast de ezels zie je in sommige buurten ook regelmatig kuddes geiten rondscharrelen. Het is
nog niet zo erg als op Bonaire (waar ze verkeersborden hebben: 'pas op overstekende ezels' hebben en waar je over de geiten struikelt) maar ook op Aruba kan het 's avonds soms erg spannend zijn om over bepaalde wegen te rijden...
Op weg van Santa Cruz naar huis stond er een tijd geleden ineens een wilde ezel in het gras vlak naast de weg te grazen. Als die de weg oploopt en je daar tegenaan rijdt, heb je toch wel een groot probleem! Ook de vele (buur)honden willen nog wel eens midden op de (onverlichte) weg slapen, de weg op lopen of passerende auto's iets te enthousiast begroeten. Daarom bestaan er speciale verzekeringen die je voor je auto kunt afsluiten mocht je tegen een aanrijding krijgen met een van de grotere of kleinere dieren op Aruba. Een niet-verbodige verzekering die wij dan ook zeker afgesloten hebben...hopelijk hoeven we er nooit aanspraak op te maken!
Op grote hoogte
Gistermiddag bevonden we ons op 'grote hoogte'. Deze keer niet omdat we in een vliegtuig zaten, maar omdat we via alle 562 treden de Hooiberg hebben beklommen.
De
Hooiberg is een 'berg' van 165 meter hoog die de vorm heeft van... een hooiberg. Het is de op een na hoogste berg van Aruba en je kunt hem van vrijwel overal op
Aruba zien.
De Hooiberg stond nog altijd op ons 'to-do-lijstje' vandaar dat we gisteren eindelijk de daad bij het voornemen hebben gevoegd. Het was een aardige klim, maar wel een die de moeite waard was!
Het uitzicht onderweg naar boven (en beneden) was erg mooi maar hoewel het best helder was, hebben we Venezuela niet zien liggen. Na zo'n mooie klim is de aankomst op de top dan een beetje een deceptie: de top van de berg staat vol met ontzettend lelijke zendmasten, antennes en elektriciteitshuisjes (vol met grafitti). Niet mooi, maar wel nuttig want via deze plek verloopt het meeste internetverkeer van Aruba.
'Koelkast af'
Afgelopen vrijdag was ik er weer helemaal op voorbereid: gewapend met een paar sokken en een dikke trui gingen we naar de bioscoop in Paseo Herencia. Terwijl het buiten 30 graden en lekker weer is, is het in deze bioscoop altijd net een soort diepvries. Zelfs met je extra sokken en een dikke trui (naast je lange broek en blouse met lange mouwen) heb je het na een kwartier al ijskoud. Dat je dan nog minimaal en uur in die vrieskou moet blijven zitten, maakt het er dan niet beter op. Maar de tijden blijken veranderd te zijn: deze keer was de temperatuur in orde en hoefde ik mijn sokken en trui helemaal niet aan te trekken. Het duurt een jaartje, maar dan heb je ook wel wat: een bioscoop op de goede temperatuur!
Landsaangelegenheden
(Een goed gebruik van) de Arubaanse vlag is al jarenlang onderwerp van discussie binnen de regering. Gezien het belang van dit onderwerp stuurt het ministerie van Cultuur, Arbeid en Sport regelmatig persberichten uit om de bevolking te wijzen op het juiste gebruik van de vlag. Dat dit tot verhitte discussie aanleiding kan geven, bleek uit een bericht dat onlangs in de
Amigoe stond.
In dit bericht wordt uitgebreid verslag gedaan van een hoogoplopende discussie tussen Remigio Wever (de adviseur en broer van minister Booshi Wever) en cultuurminister Ramon Lee. Deze laatste zou het wetsvoorstel van de heer Wever om 'overtreders die niet voldoen aan de regels van de regering voor vlaggen te straffen' naar de prullenbak hebben verwezen.
Op de foto(die afkomstig is uit de Amigoe) is te zien hoe de vlag wel en niet aan de auto mag worden bevestigd. Want zeker op belangrijke landelijke feestdagen als 18 maart is het erg belangrijk dat de vlaggen op de juiste manier bevestigd zijn en de hele dag in de tropische wind kunnen wapperen1
Vakantie in Nederland
Gisteravond zijn we terugkomen van een weekje vakantie in NL. Nou ja, vakantie...we hadden weer een druk en gezellig programma met een mix van werkafspraken, regeldingen en prive-afspraken. Ondanks dat we het ontzettend druk hadden, was het erg leuk en gezellig om iedereen weer eens 'live' te zien en te spreken! We hebben het echt ontzettend naar ons zin gehad.
Marco was in december nog een paar dagen in NL geweest, maar ik was sinds begin april al niet meer in NL geweest...dat is toch al bijna een jaar! April vorig jaar was er niet zoveel te wennen aan Nl omdat het toen extreem warm was voor de tijd van het jaar (de Rotterdam marathon die Marco liep, werd halverwege afgelast) en we nog maar vier maanden weg waren.
Dit keer was het echter totaal anders: het was te koud voor de tijd van het jaar (nachtvorst en sneeuwval!) waardoor alle bomen nog kaal waren. Zondagochtend was de vijver zelfs bevroren en waren diverse fruittelers nog bezig met het besproeien van hun bomen om de bloesem te beschermen....een groene kerst en een witte pasen in NL, ik begrijp het niet meer.
Hoewel we eigenlijk zo weer moeiteloos in de NL leven gleden, vielen ons wel een paar dingen op. Zo waren we even vergeten hoe vol het in Nederland is en hoeveel files er zijn. Afgelopen vrijdag (goede vrijdag) hebben we er bijvoorbeeld 3 uur en drie kwartier overgedaan om met de auto van Spijkenisse naar Uden te komen (een gemiddelde van 52 kilometer per uur)...terwijl dat normaal makkelijk in vier of vijf kwartier kan. Ook de gehaastheid, het feit dat het leven zich voornamelijk binnen afspeelt en de 'vriendelijkheid' van de mensen (bijvoorbeeld in de winkels, dienstverlening, enz.) waren weer even wennen. Maar 'elk voordeel heb zijn nadeel' dus het was ook wel prettig om te merken dat afspraken (die we ver van te voren gemaakt hadden) gewoon doorgingen, op tijd begonnen en op tijd afgelopen waren. Ook was het fijn om op diverse plaatsen in een keer de juiste informatie te kunnen vinden (van folders tot kaarten en adressen) en was het geweldig om weer eens lekker te kunnen winkelen....Jammer dat een mix, met 'the best of both worlds' niet mogelijk is!
Vandaag hebben we onze koffers uitgepakt en gaan we nog even lekker genieten van het mooie weer...in Nederland sneeuwt het nog steeds en wij gaan naar het strand ;-)
Vlaggetjesdag
Afgelopen dinsdag (18 maart) was Dia di Hymno y di banderio: de dag van het volkslied en de vlag. Op deze dag wordt gevierd dat Aruba een apart land is (binnen het koninkrijk der Nederlanden). 'Op 18 maart 1948 werd door een petitie de eerste aanzet gedaan tot Arubaanse zelfstandigheid. In 1976 werd deze dag voor het eerst gevierd en werden ook het volkslied (
Aruba Dushi Tera) en de vlag officieel aanvaard' (bron: Wikipedia).
In aanloop naar deze dag worden alle winkels al weken van te voren (vanaf de dag na valentijnsdag) versierd met Arubaanse vlaggen, balonnen en andere versieringen in de kleuren
van de vlag. Ook rijden er veel auto's rond met een of meer Arubaanse vlaggetjes op hun auto. Deze vlaggetjes wapperen door de tropische wind eigenlijk de hele dag, wat een vrolijk gezicht is. Op 18 maart zelf is iedereen vrij en worden er diverse defilees, bijeenkomsten, sportwedstrijden en feesten georganiseerd. Een erg gezellige dag dus die door de Arubanen in NL al in het weekend voorafgaand aan 18 maart gevierd wordt. Helaas konden wij er dit jaar niet 'live' bij zijn omdat we in Nederland waren. Uit de berichtgaving in de Amigoe hebben we echter begrepen dat het net zo gezellig was als vorige jaar.
Kat
Toen ik afgelopen maandag aan het eind van de middag mijn auto op ons pad parkeerde, rook ik een hele vieze geur. Toen ik uitstapte, zag ik waar deze geur door veroorzaakt werd: een dode kat! Nu hebben wij zelf natuurlijk geen kat, maar lopen er wel twee zwerfkatten af en toe door de tuin. Deze kat hadden we wel vaker gezien, alleen was hij tot dan toe nog springlevend... Waarschijnlijk had hij al een paar uur in de brandende zon gelegen want hij was helemaal stijf geworden en de eerste vliegen en andere beesten krioelden op het kattelijfje....geen fris gezicht!
Omdat die kat daar niet kon blijven liggen, heb ik de Serlimar (openbare vuilnisophaaldienst van Aruba) gebeld. Na drie kwartier bellen, had ik eindelijk de juiste afdeling aan de lijn die beloofde de kat de volgende ochtend om 7 uur op te halen wanneer hij in een doosje buiten het hek stond.
Na werktijd is Marco langs de supermarkt gereden om twee dozen op te halen. Met veel moeite en durf heeft hij vervolgens de kat in die dozen gekregen en langs de weg gezet. Echt een stoere actie!
Waarschijnlijk was mijn melding niet goed doorgekomen bij de Serlimar, want dinsdag aan het eind van de middag stonden de dozen er nog. Ik heb niet durven kijken of de kat opgehaald was, maar afgaande op de geur (die je nu door de hele straat rook) lag de kat nog in de doos.
Woensdagochtend hebben we nog even afgewacht of de Serlimar om 7 uur langs zou komen maar toen dat niet het geval ,was heb ik maar weer even gebeld. Ik kreeg een vriendelijke mevrouw aan de lijn die mij uitlegde dat de Serlimar nog steeds tot de ambtenarij hoorde en nu in staking was vanwege het loonconflict met de overheid. Daarom reden er geen vuilniswagens en zou 'onze' kat nog wel even blijven staan....gaan prettig vooruitzicht! Nadat ik de situatie aan deze mevrouw had uitgelegd, beloofde zij haar best te doen en de ene vuilniswagen die nog reed langs te sturen. Toen ik aan het eind van de middag weer thuis kwam, bleek dit gelukkig helemaal gelukt te zijn: de kat en de bijbehorende geur waren verdwenen, een hele opluchting!
We weten niet waardoor de kat precies op ons pad is overleden. Sinds enige tijd hebben we een nieuwe tuinman en het is mogelijk dat hij (zonder ons medeweten) wat vergif heeft gestrooid waar de kat van heeft gegeten. Ook kan hij door een van onze buren vergiftigd zijn of van ouderdom zijn overleden...we hopen dat de andere katten onze tuin voortaan mijden en er voor kiezen om op de openbare weg te overlijden!
In februari en maart leggen alle vogels een ei...
...tenminste op Aruba dan!
De afgelopen twee weken heeft de tuinman de tuin enorm gesnoeid met als gevolg dat drie vogelnesten die tot nu toe verscholen waren, nu zichtbaar zijn. Gelukkig heeft dat er niet toe geleid dat de nesten verlaten werden, want de vogels vliegen nog af en aan.
In de grote boom die tegen onze porch aanstaat, zit een duif te broeden. De andere twee nesten zijn van een vogelsoort waarvan ik de naam niet ken, maar die een beetje lijken op een kruising tussen het Nederlandse koolmeesje en een kolobrie. Ze zijn kleiner, feller geel en sneller dan de koolmees en zingen ook anders. Daarnaast hebben we waarschijnlijk ook nog ergens in de tuin een nest van twee knalgroene parkieten. Ik hoor en zie ze
regelmatig vliegen en in de tuin zitten, maar heb nog niet kunnen ontdekken waar hun nest zich bevindt.
Waar in Nederland in het voorjaar de vogels gaan broeden (want dat is het lekker weer als de volgels uit hun ei kruipen), gebeurt dat op Aruba in de koelste (en lekkerste) periode van het jaar als de temperatuur lager is en er een lekkere wind staat (toevallig ook het voorjaar). Alle struiken en bloemen staan nu in bloei, waardoor er voldoende insecten zijn om de kleintjes te voeden als ze uit het ei kruipen.
Bonaire
Afgelopen donderdagmiddag vlogen we naar Bonaire. Marco had daar donderdagavond en vrijdag een overleg met zijn collega's van de andere eilanden en ik ging (op eigen kosten natuurlijk) met hem mee.
Ik was nog nooit op Bonaire geweest, maar het was geweldig!!! Aan de ene kant duidelijk een Antilliaans eiland, maar aan de andere kant een heel apart en bijzonder eiland. Op Bonaire wonen ongeveer 15.000 mensen en omdat het een groot eiland is met veel natuurschoon en weinig auto's, hebben ze bijvoorbeeld geen stoplichten en
autokeuringen....geweldig om mee te maken!
Het toerisme is een van de belangrijkste bronnen van inkomsten, maar omdat het cruisetoerisme nog heel kleinschalig is en de duiktoerisen echt voor de eco komen, valt de aantasting van de locale cultuur en natuur nog wel mee. Helaas verandert dat de komende jaren waarschijnlijk drastisch, want er worden flink veel nieuwe 'tweede huizen' gebouwd.
Vrijdag heb ik de hele dag met de vrouw van een van Marco's collega's opgetrokken. Het was erg gezellig en we hebben veel gezien, gedaan en genoten. Zaterdagochtend is Marco gaan duiken, waarbij
Jochem Myjer (cabaretier) zijn duikbuddie was. Zaterdag en zondag mochten we de auto van Marco's collega lenen (erg aardig en luxe) en hebben Marco en ik samen het eiland verkend. Het gevolg was dat ik natuurlijk weer erg veel foto's gemaakt heb (1,5 GB) omdat het daar zo mooi was (de komende dagen zal ik deze foto's aan mijn Flickrpagina toevoegen)....vooral van de wilde flamingo's en de grote diversiteit aan vissen en koraal was ik erg onder de indruk.
Toen we zondagavond weer op Aruba aankwamen hadden we ook echt het gevoel even op vakantie geweest te zijn....wie weet komen we er nog eens terug!
Snelheidscontroles
Afgelopen woensdag maakten wij voor het eerst kennis met een (voor ons) geheel nieuw verschijnsel op Aruba: de snelheidscontrole. Geheel compleet met lasergun en politie-auto's die je direct staande hielden als je te hard had gereden.
De dagen daarna werden de controles op verschillende andere plaatsen voortgezet en uit een bericht in de krant bleken die behoorlijk succesvol te zijn. Er werden erg veel bekeuringen voor te hard rijden, het rijden zonder gordels en ontbrekende autopapieren uitgedeeld. Hoewel je hier nauwelijks hard kan rijden, letten we de komende dagen toch wat beter op want je weet het nooit...
Afgelopen nacht is in Nederland de zomertijd weer ingegaan. Om twee uur vannacht is de klok een uur vooruit gezet. In Amerika was dat al een of twee weken geleden gedaan dus nu is het tijdsverschil tussen Amerika en Europa ook weer 'normaal'.
