Afgelopen woensdag was het weer zover: de ene auto was nog niet gemaakt of er was al weer iets mis met de andere....Gelukkig doet de nieuwe accu het goed, maar omdat de remlichtschakelaar niet op Aruba te koop is, moeten we die uit het buitenland halen.Sinds woensdag leidt de airco van de andere auto ineens een heel eigen leven. Dat betekent dat hij niet of slecht koelt...iets dat we toch wel nodig hebben in dit klimaat! Natuurlijk kunnen we altijd nog onze auto op de 'Arubaanse manier' koelen (dat wil zeggen alle raaampjes open en rijden maar), maar een goed werkende airco is toch wel erg fijn.
Balen dus woensdag, terwijl we net zo blij waren dat ons andere probleem was opgelost.....Zaterdagavond bleek onze Sceptictank ineens erg vol te zitten. Omdat de pomp kapot is (we wachten op reparatie...) konden we hem niet leger maken. Op zondag is er natuurlijk niemand te bereiken dus konden we pas maandagochtend bellen. Nadat ik de gehele dag op de verlossende tankauto had gewacht, bleek hij pas dinsdag aan het eind van de ochtend te komen....maandagavond zijn we dus maar uit eten gegaan (afwassen en het toiletgebruik leverde te veel water in de tank op) en hebben we bij de fitness gedoucht. Groot was onze opluchting dan ook toen dinsdagochtend eindelijk de tankwagen voor de deur stond...konden we weer gewoon lekker wassen, douchen en afwassen!
Ook de afgelopen week was weer een erg druk weekje...helaas voor de vaste juf van de groep waar ik voor de vakantie had ingevallen, was ze na de vakantie nog niet helemaal beter. Als gevolg daarvan mocht ik nog een weekje in deze gezellige groep invallen. Erg leuk, maar wel erg druk omdat mijn andere opdrachten gewoon doorliepen. Dat betekende dus om 7 uur op school zijn, dan tot 13:15 uur lesgeven. Vervolgens nakijken en voorbereiden voor de volgende dag en dan snel naar huis waar ik nog wat aan mijn andere opdrachten ging werken. 's Avonds keek ik dan de rest na zodat ik de volgende ochtend weer helemaal 'bij' was en goed kon beginnen. Na zo'n week ben je wel toe aan een lekker weekend...gelukkig was het weer gezellig en is alles (zowel op school als in mijn andere opdrachten) goed verlopen. Op naar de volgende opdracht of invalbeurt!
Afgelopen vrijdag bracht premier Balkenende een bliksembezoek aan Aruba. 's Ochtends had hij samen met staatssecretaris Bijleveld een overleg met de minister president Oduber en de ministers van Financien Swaen en Justitie Croes (zie ook de foto uit de Amigoe, fotograaf onbekend). 's Middags bracht hij een bezoek aan Colegio Arubano, de Valero (olieraffinaderij) en de marine.
Tijdens het bezoek werd op diverse plaatsen geprotesteerd, maar ondanks dat was de sfeer overal goed. Ook bij Colegio Arubano stonden een paar ouders te protesteren. Ondanks de beveiliging is het hen gelukt om de MP een brief te overhandigen met hun zorgen....een bijzondere actie! Op de bijgaande foto uit de Amigoe (fotograaf: Raul Henriques) zie je de protesterende ouders op de stoep staan.
Afgelopen zondag is premier Balkenende op Sint Maarten aangekomen voor een bezoek aan de Antillen. Donderdagavond vliegt hij vanaf Curacao naar Aruba, waarna hij de gehele vrijdag allerlei bezoeken op Aruba gepland heeft. Hij bezoekt dan onder andere het Colegio Arubano, (waar ik ook met een project bezig ben) waar hij gedurende anderhalf uur met HAVO en VWO-leerlingen en hun ouders zal spreken. Vrijdagavond vliegt hij dan weer terug naar Nederland. In de Amigoe tref een beschrijving van zijn bezoekschema op Aruba aan.
Gisteravond zijn we naar Aruba's enige echte drive-in bioscoop geweest...een hele ervaring! Wanneer je je hiervoor de drive-in bioscoop uit de film Grease voorstelt, maar dan zonder de bediening en met palmbomen, een lekker Caribische wind en 28C, dan kom je een heel eind.
Voordat we weggingen had Marco de voorruit van de auto nog even schoongemaakt zodat we een goed zicht hadden op de film die op een megagroot scherm vooraan het veld werd geprojecteerd. Via een speciaal kanaal op je autoradio en via de luidsprekers buiten je auto kon je het geluid van de film goed horen. Omdat de parkeerplaatsen op een soort heuveltje aangelegd waren, had je vanuit de auto een goed zicht op de film en werd je niet door de andere auto's gehinderd. Hoewel je in het bijbehorende restaurant -volgens goed Arubaans gebruik- voldoende eten en drinken kon kopen, hadden de meeste mensen een eigen koelbox meegenomen. Ook wij waren goed voorbereid en we hebben zo met de raampjes open, in de lekker Caribische wind in onze eigen auto de film gezien...is in ieder geval een stuk aangenamer dan in een diepvriesbioscoop een film bekijken!
Afgelopen woensdag werd onze auto in de garage helemaal doorgemeten. Daar bleek dat de accu 'morte' was. Hoewel wij het wel wat snel vonden voor een auto van vier jaar oud, bleek dat het voor een accu op Aruba heel wat is om vier jaar mee te gaan.
Helemaal blij omdat de oplossing voorhanden leek, vroeg ik aan de monteur om er een nieuwe accu in te zetten. Helaas bleek dat zij geen passende accu's hadden en dat we zelf een accu bij een van de twee accuverkopende bedrijven op Aruba moesten regelen. En hoe doe je dat dan? In zijn lunchpauze is Marco eerst de oude accu bij de garage op gaan halen. Daarna is hij met deze accu naar de accubedrijven gereden. Bij het eerste bedrijf hadden ze wel een accu die dezelfde maat had, maar hierbij waren de polen omgekeerd wat geen goede oplossing was. Het tweede acccubedrijf was dicht voor de lunch, dus pas een dik uur later konden we hier terecht.
Ook bij dit bedrijf bleek het heel moeilijk om een passende accu te vinden. Na veel geblader in typeboeken (waar natuurlijk geen Skoda in te vinden was) en gezoek in hun accuaanbod, vonden ze in een oude voorraad nog een accu met dezelfde maat. De polen zaten deze keer aan de goede kant, maar het enige probleem was dat de polen net vier centimeter hoger zaten dan bij de oude accu. Omdat dit onze laatste mogelijkheid was, hebben we deze accu gekocht en samen met de oude accu bij de garage afgeleverd.
Ondertussen waren we al 2 1/2 uur bezig en hoopten we van harte dat de accu zou passen....een paar minuten later ontvingen we gelukkig het verlossende bericht: de accu paste net! Dat betekende dus een accubeschermbak die net dichtkon, een accu die vastgezet kon worden, geen twee putten in je motorkap, geen gezoek meer en een werkende auto!
Vol goede moed haalde Marco 's avonds de auto op bij de garage. Alle alarmlichten in het dashboard waren uit en hij reed weer als een zonnetje...een geweldige ervaring na 1 1/2 week autoleed! Helaas bleek dit goede gevoel maar van korte duur omdat na een paar kilometer er weer twee alarmlichten in het dashboard gingen branden...de volgende dag ben ik dus weer naar de garage gegaan, waar ik voor zaterdag een afspraak heb gemaakt om de auto weer te laten doormeten. Na 20 minuten meten en zoeken, bleek de remlichtschakelaar kapot te zijn waardoor de remlichten niet werken en de alarmlichten in het dasboard gingen branden. Omdat deze schakelaar natuurlijk weer van een type is dat de garage niet heeft en dat waarschijnlijk niet op Aruba te krijgen is, zijn we nu hard op zoek naar een andere oplossing...omdat we de auto niet kunnen missen rijden we in de tussentijd voorzichtig rond.
Het is weer eens zover: sinds vorige week staat mijn auto stil. Zomaar ineens een lege accu waardoor hij niet meer start. Na een jumpstart startte hij wel weer maar omdat hij in een soort veiligheidsprogramma stond, kon hij niet harder dan 10 kilometer per uur rijden.
Toen Marco een stukje ging rijden om de accu op te laden en hij onderaan de heuvel wilde omkeren omdat hij het niet vertrouwde, kwam hij de eerste keer de heuvel niet op....pas na de tweede poging lukte het hem om bij ons huis te komen. We hebben de auto toen maar snel geparkeerd en de sleepdienst gebeld.
Vanmorgen is de auto weer naar de garage gesleept, waar ze -nadat de accu opgeladen is- het elektronische systeem gaan uitlezen zodat ze weten wat er aan de hand is...hopelijk is er niet veel kapot en kunnen de eventueel benodigde onderdelen hier op het eiland gekocht worden...We zijn weer benieuwd en wachten rustig af.
Afgelopen zondag was een drukke dag: het was niet alleen de dag van de Parade Grandi, maar ook de dag van de Super Bowl! Na de Parade in Oranjestad zijn we daarom snel naar het Hyatt hotel in de highrise gereden om op een groot scherm op het strand de Superbowl te bekijken. Het was drukker dan vorig jaar maar net zo gezellig!
Afgelopen zondag was de belangrijkste dag van het carnaval op Aruba: de Parade Grandi! Alle carnavalsverenigingen lopen mee in deze vier uur durende optocht en de andere helft van Aruba staat langs de kant om al dit moois te bewonderen en te zwaaien naar alle mensen die ze kennen. Al weken van te voren heeft iedereen een plekje langs de route gekocht of door middel van stoelen bezet, dus echt elke vierkante centimeter langs de route is bezet.
Dit jaar stonden wij ook geweldig: bij het nieuwe pand van VNO (Nl vertegenwoordiging in Oranjestad) dat aan de route ligt. Zij hadden een feest georganiseerd volgens het BYO-principe (Bring your own): iedereen neemt te veel mee en deelt dat met elkaar. Een mooie combinatie van de Nederlandse geregeldheid (er waren stoelen, tenten en podia aanwezig) met de ongedwongenheid en spontaniteit van Aruba! Op mijn Flickr-pagina tref je aantal foto's van de Parade Grandi aan.
De afgelopen week heb ik weer de gehele week op de basisschool de Schakel ingevallen. Het is voor de betreffende juf of meester altijd erg jammer omdat zij eerst ziek moeten zijn voordat ik kom, maar zelf vind ik het erg leuk om zo af en toe weer eens met de 'voeten in de klei te staan'. Voor een weekje kan het net met mijn andere opdrachten erbij en het is een leuke afwisseling.
Ook deze week viel ik weer met mijn neus in de boter: het was donderdag creadag, donderdagavond de grote caranavalsavond en vrijdag de jump-in. Dat betekende dus naast het reguliere programma lekker veel tijd besteden aan oefenen (voor donderdagavond), de afronding van het thema (het restaurant) en aan creatieve dingen. Vrijdagochtend mochten de kinderen wat later en verkleed komen, wat ook voor een leuke sfeer zorgde. Hoewel het in combinatie met mijn overige opdrachten en het avondprogramma erg druk was, was het weer een goede, nuttige en gezellige week!
Zaterdag 26 januari vond de eerste grote parade van het Arabaanse Carnavalsseizoen plaats: de Parada di Luz.
Vanaf een uur of 8 trok de hele caranavalsoptocht met lichtjes getooid voorbij. Dat is altijd een mooi gezicht en biedt een mooi uitdaging voor het maken van foto's...wanneer je de flitser gebruikt, is de gehele sfeer weg maar ondertussen moet je wel opletten dat je sluitertijd niet te groot wordt anders zie je de mensen bewegen en wordt alles wazig.
Ter illustratie hierbij een filmpje dat een indruk geeft van de feestsfeer.
