Dia di Betico
Afgelopen vrijdag was het Dia di Betico. Op deze dag wordt de geboortedag van
Betico Croes herdacht en gevierd. Op deze nationale feestdag is iedereen vrij en worden er veel activiteiten georganiseerd. Een van deze activiteiten is de Betico Croes Memorial Run.
Om 17:30 uur startte deze run in Santa Cruz (vlakbij het geboortehuis van Betico Croes) waarbij je 5 kilometer kon wandelen of 5 of 10 kilometer kon hardlopen. Marco deed uiteraard aan de 10 kilometer hardloopwedstrijd mee, ik aan de 5 kilometer wandeltocht.
Het was heerlijk weer en de mooie tocht voerde dwars door de mondi in de omgeving van Santa Cruz. Lekker muziekje op mijn i-Pod en lopen maar! Onderweg kwam ik nog een bekend tegen en omdat het wel zo gezellig was om hem samen uit te lopen, heb ik de rest van de loop rustig met haar uitgelopen. Vlak voor het eind kwam Marco nog voorbij hollen, dus die stond ons aan de finish op te wachten.
Alle keren dat Marco tot nu toe aan een hardloopwedstrijd op Aruba heeft meegedaan, heeft hij een 2e of 3e prijs gewonnen. Hoewel de verwachtingen dus hooggespannen waren, gooiden een slechte dag en een net iets snellere concurrent roet in het eten...hij werd net vierde, heel erg jammer!
Rammelende airco
Al een jaar slapen we met een rammelende airco. Na een half jaar bleek eindelijk waarom de airco zoveel geluid maakt: hij was kapot. Vol goede moed werd er een nieuwe airco geinstalleerd, maar na een tijdje ging ook deze weer rammelen. Gelukkig niet zo erg als de eerste, maar toch nog zo irritant dat we op een bepaald moment een aantal keer per nacht wakker schrokken als de airco aansprong.
Omdat het echt te gek werd, hebben er de makelaar maar weer gebeld die een nieuwe serviceman stuurde. Gelukkig had hij in drie minuten het probleem gevonden: de airco was niet goed geinstalleerd (er ontbraken klemmetjes) waardoor de airco in zijn metalen behuizing ging rammelen. Een (snelle) oplossing voor dit probleem vinden bleek een stuk lastiger te zijn, maar met wat afvalhoutjes (de gebruikelijke houtje-touwtje oplossing) lijkt het gelukt te zijn...de airco rammelt niet meer tegen de rand van de metalen behuizing aan, dus we gaan het vanavond maar weer eens uitproberen!
Calypso en Road March song
Het afgelopen weekend zijn de Calypso en Road March song voor het komende Carnaval gekozen. Na diverse voorrondes bepaalt een deskundige jury wie de gelukkigen zijn en tijdens de Carnaval Parade een speciale plaats mogen innemen. Beide groepen mogen ook in de zomer naar Rotterdam om daar tijdens het zomercarnaval op te treden.
Deze happening wordt ook dit jaar weer op Telearuba uitgezonden en diverse keren herhaald, zodat je het nieuwe lied vast leert kennen en het tijdens de Parade goed kunt meezingen...
Carnaval komt eraan!
Begin januari werden in alle huizen en winkels op Aruba de kerstspullen snel opgeruimd. Daarvoor in de plaats kwamen de eerste carnavalsversieringen.
Nu (drie weken voor caranaval) bereikt de versiering haar hoogtepunt: heel veel winkels hebben etalages met carnavalsitems erin en veel kantoren (inderdaad, ook bij Marco) zijn versierd met ballonnen en slingers.
Langs de route van de diverse parades wordt al enige weken druk geknutseld en gesleuteld: iedereen is bezig om op ' zijn plek' (die je na betaling van een bepaald bedrag door middel van een verloting toegewezen wordt) een mooi (mobiel) huisje neer te zetten. Hier kunnen alle families en vrienden tijdens de parade uit de zon en in de wind zitten, staan en drinken. Sommige huisjes lijken van de ellende uit elkaar te vallen, andere zijn echt mooie, dure en stevige bouwsels.
Elke dag neemt de carnavalskoorts meer toe: afgelopen zondag heeft minister-president Oduber symbolisch
de ‘sleutel’ van Aruba overgedragen aan Prins Hala Kita en Pancho Pa Nos Pasa van het carnaval 2008 (De foto is afkomstig uit de Amigoe). De komende weken wordt er iedere dag wel een carnavalsactiviteit georganiseerd die je kunt bijwonen en die steeds leuker worden naar mate het dichter naar het echte carnaval toegaat.
Heerlijk weer!
Sinds we terug zijn van vakantie is het eigenlijk heerlijk weer op Aruba. De regen, bewolking, hoge vochtigheidsgraad en de hoge temperaturen van december zijn verdwenen en daarvoor in de plaats zijn een lagere luchtvochtigheid, een lagere temperatuur (het is nog maar rond de 30 graden) en minder regen (het regent voornamelijk 's nachts) in de plaats gekomen. Daarbij waait het behoorlijk hard: elke dag zo'n windkracht 5. Dit betekent dat je bij het uitstappen uit je auto de autodeur goed moet vasthouden en dat je de was met axtra wasknijpers moet vastzetten. Verder kun je lichte dingen niet zomaar ergens neerleggen want voordat je het weet, is het weggewaaid.
Het grote voordeel van dit heerlijke weer is dat je veel actiever kunt zijn. Zo zijn we afgelopen zondag vanaf de vuurtoren langs de hele westpunt richting hotels en weer teruggelopen. Op sommige stukken werden we bijna gezandstraald, maar over het algemeen was het een lekkere wandeling van een kilometer of 5. Ook gebruiken we airco veel minder....het is nu heerlijk om buiten op de porch in de wind te zitten!
Verrassing!
De afgelopen dagen hebben we het aan bijna iedereen persoonlijk verteld en daarom mag het nu ook op mijn weblog: ik ben zwanger! Zelf wisten we het natuurlijk al een tijdje, maar voor de rest van de wereld was het een grote verrassing...bedankt voor alle leuke reacties en kaarten! Het gaat goed met Marco en mij en we gaan nog even lekker genieten van Aruba nu we nog met zijn 2 (en een beetje ;-) ) zijn!
Nieuwe kentekenplaten
Het nieuwe jaar is weer aangebroken en dat betekent dus nieuwe kentekenplaten. In plaats van de zwart met witte kentekenplaten van vorig jaar, zijn de kentekenplaten van 2008 groen met wit.
Vorig jaar heb ik voor beide auto's samen (in twee dagen tijd) bijna 16 uur doorgebracht op het belastingkantoor en het verzekeringskantoor om de wegenbelasting aan te vragen, de auto te laten verzekeren en vervolgens de wegenbelasting te betalen. Na al die uren wachten, kreeg ik uiteindelijk een papiertje waar op stond dat ik een maand lang met een zelfgemaakte kentekenplaat mocht rondrijden omdat de kentekenplaatmachine kapot was.
Wijs geworden door mijn ervaringen van vorig jaar, probeerden we in december al de wegenbelasting te betalen. Nadat Marco in zijn pauze de verzekering had betaald, ging ik in rij staan bij de belastingdienst. Het hele gebouw stond al weer vol met mensen en de nummertjes waren op. We besloten toen om het na de vakantie nog eens te proberen en bij collega's rond te vragen of er geen andere oplossing was...uiteindelijk kwamen we er achter dat het ook mogelijk was om bij een aantal hulpkantoren te betalen. We konden er niet achterkomen of dit ook mogelijk was in het kantoor in onze wijk, maar we hoorden wel dat het kantoor van Paradera erg goed was.
Vanmiddag vertrok ik dus mooi op tijd en helemaal voorbereid (lectuur, iPod, wat lekkers te eten en te drinken in mijn tas) richting het hulpbestuurskantoor van Paradera. Na ongeveer een kwartiertje rijden, stond ik voor het gebouw waar tot mijn grote verbazing slechts een iemand voor mij was. Nadat deze meneer betaald had, was ik aan de beurt en stond ik in drie minuten weer buiten....Een nieuwd record, waar ik natuurlijk heel blij mee was!
Nu moet ik alleen nog onze nieuwe kentekenplaten ophalen in de stad. Hopelijk heeft de kentekenplaatmachine dit jaar geen kuren...
Snorkelen: lekker hapje!
Afgelopen zondag gingen we bij Arashi Beach snorkelen. Nadat de toeristenboten uit de baai vertrokken waren en het weer wat rustiger was, zijn we het water ingegaan. Helaas liep mijn snorkel iedere keer vol, wat het snorkelen minder aangenaam maakte.
Desondanks hebben we weer veel moois gezien...heel veel verschillende
bijzondere vissen en af en toe een stukje mooi koraal. Een lekker hapje viel wel heel erg op....Marco (die mijn snorkel had genomen en dus af en toe moest stoppen om mijn/zijn snorkel te legen) bevond zich op een gegeven moment midden in een school tropische vissen (van die gestreepte, met zwart, geel en wit). Deze vissen vonden hem blijkbaar wel een lekker hapje (wie niet?) want ze kwamen steeds dichter bij en een hapte er zelfs in zijn rug... Na een oerkreet (om de vissen te verjagen) en wat getrappel hielden de vissen weer wat meer afstand, maar bijzonder was het wel!
Nederlandse parlementariers op bezoek
Afgelopen vrijdag kwamen de Nederlandse parlementariers na hun bezoek aan de Antillen ook even langs op Aruba. Ze kwamen met slechts een uurtje vertraging uit Curacao aan en hadden
allerlei gesprekken met Arubaanse politici en de NL Vertegenwoordiging. Ook Marco kreeg samen met de minister en nog een andere collega de gelegenheid om de stand van zaken aan de NL delegatie te presenteren.
In tegenstelling tot het bezoek aan de Antillen (toen Brinkman de Antillen een 'corrupte boevenbende' noemde en het overleg niet doorging) verliep het bezoek aan Aruba gelukkig zonder problemen....ik ben wel erg benieuwd hoe deze 'rel' afloopt! (foto: van Raúl Henriquez, Amigoe.com)
Kerstkaarten (2)
De afgelopen weken hebben we diverse 'fysieke' en digitale kerstkaarten ontvangen...hartelijk dank daarvoor! Leuk dat er ook aan ons gedacht wordt als we op Aruba zitten.
Door de drukte bij de post en het Arubaanse postbezorgingssysteem zijn ze helaas niet allemaal op tijd aangekomen, maar dat mag de pret niet drukken..het is elke keer weer een verrassing als we een kerstkaart ontvangen die er minder dan vier weken over gedaan heeft. Bovendien genieten we zo extra lang van onze kerstkaarten en het bijbehorende kerstgevoel ;-)
Autopech
Toen we vorige week maandagavond (laat) van vakantie terugkwamen en we eindelijk met onze koffers richting onze auto konden lopen, wachtte ons een onaangename verrassing: de auto startte niet meer! We hebben nog wat dingen geprobeerd, maar niets hielp. Omdat onze vlucht de laatste vlucht was en met vertraging aangekomen was, waren ze het luchthavengebouw al aan het sluiten.
De laatste mensen liepen inmiddels het luchthaven gebouw uit en de laatste taxi's reden weg....gelukkig troffen we nog een bewakingsbeambte aan, die met Marco op zoek ging naar iemand die iets met ons parkeerkaartje kon doen. We hadden namelijk net voor 2 1/2 week parkeren betaald en aangezien we daar nu geen gebruik van konden maken, wilden we proberen iets te regelen.
Terwijl Marco weer het luchthavengebouw inliep, lukte het mij om de laatste taxi aan te houden. Deze zat al vol, maar de chauffeur beloofde een andere taxi te bellen om ons op te halen...tegen de tijd dat Marco uit het luchthavengebouw terugkwam (wat overigens niets had opgeleverd), kwam de beloofde taxi aanrijden. Na het onderhandelen over de prijs, konden we instappen en naar huis rijden.
De volgende dag is Marco druk bezig geweest met het bellen van allerlei monteurs hier op het eiland. Rond een uur of vijf vond hij gelukkig een monteur die met hem mee naar de luchthaven wilde rijden. Samen hebben ze de auto opgehaald en de motor nagekeken. De accu bleek kapot te zijn en een uur later was er al een nieuw accu ingebouwd en liep de auto weer als een zonnetje! Wat een geluk!
Afgelopen vrijdag had ik wat minder geluk. Met de beste bedoelingen wilde ik een collega met fiets (ja inderdaad een Nederlander) een lift geven omdat zijn band lek was. Paste allemaal makkelijk in de de stationwagon, dacht ik. Dat was ook het geval, maar bij het uitladen van de fiets bleken er drie hele grote diepe krassen op mijn in kleur meegspoten bumper te zitten....Enorm balen! Gelukkig dat mijn collega nog een of andere (NL) wonder wax thuis te hebben liggen dus die heb ik nu geleend. Marco laat vandaag de auto goed schoonmaken en dan gaan we proberen om de ergste krassen te verwijderen...best een lastig karwei omdat de auto dan niet in de zon mag staan....hopelijk lukt het!
Helaas was dit niet het enige. Toen ik bij school wegreed, brandde 'ineens' het motorlichtje weer (dat geeft aan dat er problemen zijn met de injectiekoppen) en was automatisch het noodprogramma ingeschakeld (wat hij alleen doet als er echt ernstige motorproblemen zijn). Wijs geworden door onze eerdere ervaringen met deze lichtjes, heb ik weer een fles met injectiekoppencleanerspul gekocht, dat in de tank gegooid en benzine erop getankt. Vervolgens ben ik met een hoog toerental gaan rijden zodat de koppen lekker doorgeblazen werden. Gelukkig heeft dit al de eerste resultaten opgeleverd: het noodprogramma is weer uitgeschakeld. Nu alleen het andere lichtje nog ....
Bahama's en Orlando!
Allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar! Ik hoop dat het voor iedereen een geweldig nieuw jaar mag worden!
De afgelopen twee en een halve week heb ik niet geblogd omdat we heerlijk op vakantie waren. Met kerst hebben we een cruise naar de Bahama's gedaan en de anderhalve week daarna (onder andere met oud en nieuw) waren we in Orlando. Hier hebben we alle Disneyparken bekeken en natuurlijk lekker geshopt.
De komende dagen zal ik onze ervaringen hier beschrijven en zal ik de foto's toevoegen aan mijn Flickr-pagina...wordt dus zeker vervolgd!
Het was heerlijk weer en de mooie tocht voerde dwars door de mondi in de omgeving van Santa Cruz. Lekker muziekje op mijn i-Pod en lopen maar! Onderweg kwam ik nog een bekend tegen en omdat het wel zo gezellig was om hem samen uit te lopen, heb ik de rest van de loop rustig met haar uitgelopen. Vlak voor het eind kwam Marco nog voorbij hollen, dus die stond ons aan de finish op te wachten.
